De invoering van de nieuwe kerndoelen is een van de genomen maatregelen om scholen meer ruimte te bieden. Het aantal kerndoelen is fors verminderd: van 115 naar 58.Natuurlijk snel even gekeken of ICT op de een of andere manier ook expliciet aandacht krijgt. Het wordt me duidelijk dat ICT in ieder geval geen doel op zich is, maar als middel had het wat mij betreft best vaker genoemd mogen worden.
Voor het eerst kom ik wat tegen onder de rubriek Kerndoelen Nederlands > Schriftelijk onderwijs, kerndoel 4:
"De leerlingen leren informatie te achterhalen in informatieve en instructieve teksten, waaronder schema’s, tabellen en digitale bronnen."
en bij kerndoel 6:
"De leerlingen leren informatie en meningen te ordenen bij het lezen van school- en studieteksten en andere instructieve teksten, en bij systematisch geordende bronnen, waaronder digitale bronnen."
Dan een hele tijd niks tot we aankomen bij kerndoel 52 in de rubriek Oriëntatie op jezelf en de wereld > Tijd:
"De leerlingen leren over kenmerkende aspecten van de volgende tijdvakken: jagers en boeren; Grieken en Romeinen; monniken en ridders; steden en staten; ontdekkers en hervormers; regenten en vorsten; pruiken en revoluties; burgers en stoommachines; wereldoorlogen en holocaust; televisie en computer."
Mogen we op basis hiervan de conclusie trekken dat ICT geen bijzondere aandacht meer nodig heeft en gewoon volledig geïntegreerd is in de dagelijkse onderwijspraktijk?
Ik weet het: in de kerndoelen staat natuurlijk ook niets over het schoolbord of de videorecorder, maar om het nu al als tijdvak in de geschiedenis te zetten naast ridders en pruiken vind ik toch ook wel wat om over na te denken...
Bij Kennisnet is alles na te lezen én te downloaden.
Dag, Willem,
BeantwoordenVerwijderenWat mij betreft mogen we op basis van jouw opmerkingen omtrent de kerndoelen niet de conclusie trekken dat ICT geen bijzondere
aandacht meer nodig heeft en gewoon volledig geïntegreerd is in de dagelijkse onderwijspraktijk.
Wat mij betreft mag je wel de conclusie trekken dat inmiddels de tijd voorbij is om met ICT als doel op zich in het onderwijs bezig te zijn.
Het gaat (in eerste instantie) niet om de techniek en de vaardigheden, maar om de onderwijskundige inzet: welke meerwaarde geeft ICT in je onderwijs, en hoe kan je daar optimaal gebruik van maken.
Techniek is dan voorwaarde, vaardigheden zijn dan afgeleiden.
Zo haal je ICT ook uit de hoek van “techniek”, en spreek je onderwijsmensen aan op hun (al aanwezige) kernkwaliteiten: het geven van goed onderwijs met goede leer- en hulpmiddelen.
Er is dan ook de mogelijkheid dat het onderwijs (een beetje) verandert.
Door inzet van ICT zijn manieren van onderwijzen mogelijk, welke anders zijn dan 10 of meer jaar geleden
Dan discussiëren we niet meer over ICT in het onderwijs, maar over onze manier van onderwijs geven, en denken we na over de waarde die het nieuwe leren, het constructivisme, zou kunnen hebben ons onderwijs aan de kinderen van nu en morgen, die immers anders zijn dan de kinderen van tien jaar geleden.
De geschiedenis herhaalt zich.
Hadden we tien jaar geleden de strijd tussen Apple- en Intel-adepten, nu is er de stammenstrijd tussen de Smart-, de Activ- en welke andere merken interactieve whiteboardvoorstanders.
Ik heb ze, net als jij, allemaal op de Bett gezien, inclusief “the poor man’s board”, geprojecteerd op een laken.
Toch vind ik, in eerste instantie, die discussie niet interessant.
Het gaat niet om prijs of soort techniek.
Veel interessanter is: wat wil je er mee, wat doe je er mee.
Wanneer de toepassingen helder zijn, dan is het zinnig om zo’n bord breed te introduceren.
Daarbij kan, afhankelijk van de doelgroep, gekozen worden voor het meest optimale bord.
Niet een keuze dus op basis van hype, prijs, extra korting, verhaal van de vertegenwoordiger.
Terug naar de kerndoelen.
Ik ben dus niet ongelukkig met het feit dat er voor ICT op zich geen speciale kerndoelen zijn.
En dat computers benoemd zijn in het rijtje “belangrijke gebeurtenissen”: duidelijk, de computer is ook belangrijk en beïnvloedt onze tijd in grote mate.
Wel hoop ik, dat in de beoordeling van het onderwijs dat in een school gegeven wordt, er principiële discussies gevoerd worden welke rol ICT daar in speelt, hoe onderwijs ingericht kan worden op basis van verworvenheden vanuit ICT, welke techniek nodig is om ICT optimaal in te zetten, en welke vaardigheden kinderen en leerkrachten (aanvullend op hun inmiddels in de praktijk opgedane vaardigheden) nodig hebben om ICT goed toe te kunnen passen.
Wat mij betreft zullen die discussies breed gevoerd moeten worden: besturen, directies, teams, ouders, kinderen, en (last but not least) Onderwijsinspectie.
En dan discussiëren vanuit het kerndoel van elke school: onderwijs geven
In zo’n discussie hebben we het dus over onderwijs.
Dan is er misschien ooit de mogelijkheid dat ICT geen bijzondere aandacht meer nodig heeft en gewoon volledig geïntegreerd is in de dagelijkse onderwijspraktijk.
Groet,
Wim van der Steen,
ict@jozefschool-schiedam.nl