Nog geen jaar geleden meldde ik vol trots de aanschaf van een "poor man's iPod". Gisteren heb ik een echte opgehaald.
Het eerste wat opvalt is de doos. Alleen al over de verpakking is nagedacht en hebben ontwerpers invloed gehad. Een doos die niets groter is dan noodzakelijk en zelfs het plastic zakje waar de usb kabel en oortelefoontjes inzitten is mooi van vorm en kleur! Gauw het cd'tje eruit halen en installeren denk ik, maar dan komt de eerste verrassing. Daar waar bij de goedkoopste usb stick een cd wordt meegeleverd met drivers (die je meestal niet nodig hebt) word je hier gewoon geacht om iTunes zelf te downloaden. Een dikke handleiding zul je ook niet aantreffen, maar ook niet nodig hebben hoop ik? Toch heb ik na een dag al problemen. Het apparaat knippert al een paar uur met de melding dat ik hem niet mag loskoppelen. Een simpele resetknop zit er niet op. Ik heb niet kunnen ontdekken hoe ik op de iPod zelf bestanden kan verwijderen en zo loop ik tegen meer dingen aan. De video's van Robert Scoble converteren duurt inderdaad uren.
Maar mooi is ie wel!
Als trendmatcher legde ik verbanden tussen trends die ik tegenkwam op internet en hun mogelijk gebruik in het onderwijs.
29 oktober 2006
M'n eerste appel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten