Leave no child behind

Vandaag komt mijn vrouw na een 11 daagse reis naar Amerika weer thuis en ik ben heel benieuwd naar haar ervaringen. Samen met een aantal collega's heeft ze in de staat Montana een aantal scholen bezocht.
De reis is door de Algemene Vereniging van Schoolleiders georganiseerd. Het onderwerp van de reis: het ‘leave no child behind’ concept. In de Verenigde Staten gaat de staat Montana daar op een eigen manier binnen het inclusief onderwijs mee om.


Op de site van haar bestuur staat al een eerste impressie:
"Het onderwijs is in Amerika anders georganiseerd dan in Nederland. Al heel veel jaren gaan kinderen met een beperking op verstandelijk of lichamelijk gebied naar de gewone school. Ouders vinden dat ook gewoon en het is onderdeel van de Amerikaanse cultuur. De directeur vertelde dat vorige maand de leerling met Down Syndroom gekozen was tot Home Coming Queen (een belangrijke verkiezing op Amerikaanse scholen). Ze zag dat als een bewijs dat het meisje helemaal geaccepteerd was.
De wet ‘Leave no child behind’ is enkele jaren geleden ingevoerd. De staten in de V.S. hebben de taak gekregen om alle leerlingen op de public schools voor taal en rekenen op het beste niveau (A en B) te tillen. Tot 2014 hebben de scholen hier de tijd voor. Per jaar zijn er normen vastgesteld waar de school aan moet voldoen, en die liegen er niet om.
Dat effect op ‘Leave no child behind’ bekijken en bespreken we van alle kanten. We proberen er telkens leerpunten voor onze situatie uit te halen.

Zorg.
We treffen hier naast de basisschool geen speciaal onderwijs aan. Alles is in één gebouw georganiseerd. Er is veel ondersteuning om alle kinderen te bedienen. Dat gebeurt in de groep maar ook door een speciale begeleider voor een specifiek probleem of handicap.
De hoge normen waar de school aan moet voldoen leveren tal van discussiepunten op. Deze gaan we op onze bezoeken en bijeenkomsten bespreken.

Pride.
We voelen op alle scholen heel sterk de trots, het positivisme en het respect naar elkaar. Of dat het effect op de rust in school sterk positief bevorderd of dat het samen (inclusief) naar school gaan dat oplevert? Daar willen we graag meer van weten…."

Natuurlijk hebben we telefonisch contact gehad, maar ik ben heel benieuwd naar haar verhalen. Grote kans dus dat het hier vanavond even stil zal zijn terwijl ik aan haar lippen hang:-)
De foto is van een klaslokaal in Helena, uitgerust met Smartboard en voor alle kinderen een stemapparaat.