Plaatsvervangende schaamte

Normaal gesproken publiceer ik hier alleen over dingen die goed gaan, die ik leuk vind en waar anderen ook wat aan hebben. Deze keer een uitzondering daarop. Het overkomt me niet vaak, maar gisteren ben ik voortijdig uit een presentatie weggelopen omdat het zo'n gênante vertoning was dat ik last kreeg van plaatsvervangende schaamte. De spreker gebruikte de 1e 10 minuten (van een half uur) om via één slide te vertellen wie hij was en wat hij tot nu toe allemaal gedaan had. Opvallend daarbij was dat Engels duidelijk niet z'n first language was. Op het moment dat hij iets anders wilde vertellen dan wat er op z'n papiertje stond kwam hij er niet meer uit en ging pijnlijk op zoek naar woorden.
Toen hij dan naar de volgende slide wilde wist hij niet hoe hij door z'n eigen Powerpointpresentatie moest navigeren en had hulp nodig om de pointer te vinden om daarmee een link aan te klikken die een Youtube filmpje zou starten waarmee hij z'n verhaal wilde illustreren. Hij had er niet aan gedacht dit filmpje lokaal op te slaan en wilde verbinding maken via het netwerk van het congrescentrum. Natuurlijk kwam dus eerst een loginscherm in beeld waarbij hij uiteraard geen wachtwoord voorhanden had. Uiteindelijk wilde het filmpje natuurlijk niet laden, maar in plaats van dat met een kwinkslag op te vangen, te vertellen wat we anders gezien zouden hebben en door te gaan met z'n verhaal, raakte hij helemaal de weg kwijt en kwam niet meer uit z'n woorden. Pas na 2 minuten greep de zaalvoorzitter in en maakte een einde aan deze vertoning. Tegen die tijd had ik de tenen al zo krom in m'n schoenen staan dat ik er kramp van kreeg.
Het was zo overduidelijk dat hij het verhaal dat hij had willen vertellen zich niet eigen had gemaakt, zich slecht had voorbereid en niet boven de stof stond. Ik zal niet zeggen om wie het ging en wat het onderwerp geweest had moeten zijn. Het gaat me niet om die presentator. Hij zal het zelf pijnlijk genoeg gevonden hebben.
Waarom ik er dan toch over schrijf?
Ik vind dat wanneer je je als presentator aanmeldt voor een dergelijke internationale conferentie je toch wel eerst voor de spiegel mag oefenen, je mag afvragen of je Engels voldoende is, je ervoor mag zorgen dat je alles wat je wilt laten zien lokaal beschikbaar heb en voldoende in de materie zit dat je er ook zonder papier of Powerpoint iets over zou kunnen vertellen. Er zaten zo'n 200 mensen in de zaal die alleen al op basis van de toegangsprijs die ze betaald hebben voor de conferentie een bepaald niveau mogen verwachten...