Regel 1 voor een professionele blogger is misschien wel: schrijf nooit als je boos bent.
Gelukkig ben ik geen professionele blogger en laat ik me makkelijker leiden door m'n gevoel dan door m'n verstand. Zo kwam het bericht vorige week over de afwijzing van een projectaanvraag echt vanuit m'n hart en niet uit m'n hoofd: De wereld moest het maar eens weten!
Toch heb ik daar helemaal geen spijt van als ik zie wat voor een reactie ik daarop gekregen heb:
"20.000 euro is een hoop geld. De doelstelling van het project is mij wel duidelijk, maar de meerwaarde van videocommunicatie voor dit doel is mij niet duidelijk t.o.v. telefoon, mail, im en/of blogs.
Zitten de deelnemers van het project wel eens achter een gewone webcam (die je voor 20 euro kunt aanschaffen)?
Wat is het doel van het overleg?
Hoeveel deelnemers zijn er? (En welke leeftijden hebben de betreffende docenten?)
Op welke momenten (tijdens de les, tijdens voorbereiding, als evaluatie) wordt dit overleg gevoerd?
Hoe zorg je ervoor dat er in de agenda's van de deelnemers genoeg ruimte is om op hetzelfde moment te kunnen videovergaderen?
Over welk soort opdrachten voor leerlingen praten we?
Zou je de 20.000 euro ook aan dit project besteden als het je eigen geld was?
De teleurstelling kan ik me goed voorstellen. En ik zeg niet dat het terecht is dat de jury de aanvraag afwijst. Maar zij zijn er wel verantwoordelijk voor dat het geld 'goed' besteed wordt. Kritisch blijven kijken is soms noodzakelijk. Misschien helpen bovenstaande vragen je verder als je nog eens een aanvraag indient. Misschien ook niet. "
Door de volledige aanvraag te publiceren kon "anoniem" zo volledig zijn in zijn/haar reactie. Voor mezelf en voor anderen die in de toekomst een dergelijke aanvraag willen doen zijn dit nu mooie aanknopingspunten geworden. De reactie lezend realiseer ik me namelijk dat je in je hoofd al een bepaalde voorstelling hebt die veel verder gaat dan wat je op papier hebt verwoord. Nu moet ik er wel bij zeggen dat bijv. bij de omschrijving van "doel van het project" stond: beschrijf in maximaal 100 woorden. Daardoor ga je zaken kort en dus niet volledig formuleren.
Hoe dan ook: anoniem, bedankt voor je waardevolle reactie! Dit helpt mij (en ik hoop ook anderen) zeker verder...
Na een hele avond werken aan mijn digitale bekwaamheidsdossier kwam de feedback en reflectie me even de neus uit. Maar....mijn eerste reactie op jouw bijdrage toch maar niet geplaast. Omdat ik een beginner ben moet ik nog veel leren, zo leerde ik net: zet het stipje voor anoniem uit.
BeantwoordenVerwijderen