De hand in eigen boezem

lekker cashen in het onderwijs

Gisterenavond ben ik lid geworden van de Algemene Onderwijsbond.
Het eerste waar ik na aanmelding tegenaan liep op de informatieve website van de AOB was een artikel over de inkomens van bestuurders van onderwijsinstellingen.
Daarin staat dat in 2009 zestig bestuurders van onderwijsinstellingen de publicatienorm voor topinkomens hebben overschreden. Die zogenoemde ‘wopt-norm’ staat gelijk aan het gemiddelde ministersloon en lag vorig jaar op 188 duizend euro. Dat blijkt uit een inventarisatie van het Onderwijsblad op basis van meer dan honderd jaarverslagen. Het betreft 34 bestuurders bij universiteiten, 19 bij hogescholen, 6 bij regionale opleidingscentra en één bij een gecombineerd bestuur voor onder meer speciaal onderwijs, gehandicapten- en revalidatiezorg, en arbeidsreïntegratie.
Op de site staat een overzicht van de beloningen dat je kunt downloaden.

Ik heb even gekeken naar de beloningen in het MBO en wat me dan opvalt is dat die beloningen onderling niet in verhouding staan tot bijvoorbeeld het aantal deelnemers bij die MBO instellingen. Wat me wel opvalt is dat bij een aantal instellingen waarvan ik weet dat ze keihard aan het bezuinigen zijn de beloningen van de bestuurders juist buiten verhouding hoog liggen. Je zou toch mogen verwachten dat die de hand in eigen boezem steken en beginnen bij zichzelf, of zijn die bezuinigingen juist nodig om die topsalarissen in stand te kunnen houden?

De gemiddelde beloning voor een ROC bestuurder ligt ergens tussen de 140 en 150 duizend euro en ik zie er ROC's tussen staan die prima presteren met deze bestuurders. De hoogte van de beloning staat dus ook niet in relatie tot de resultaten die behaald worden. Tegen hen die meer dan "de wopt norm" menen te moeten opstrijken en tegelijkertijd bezuinigingen willen doorvoeren binnen hun instelling zou ik willen zeggen: Practise what you preach. Verander de wereld en begin bij jezelf. Je hebt een voorbeeldfunctie!