 |
| Sugata Mitra op de #owd10 in Utrecht |
Stel, je hebt een tijdmachine en gaat daarmee 200 jaar terug. Je zoekt een hartchirurg en neemt die mee naar een operatiekamer van nu. Hij zal niets herkennen omdat alles is veranderd! De ruimte, de apparatuur, de hart-longmachine, niets is meer zoals het was.
Nu doe je hetzelfde nog een keer met een andere tijdmachine. Je gaat weer 200 jaar terug en haalt een basisschoolleerkracht naar deze tijd en zet haar in een lokaal. Ze zal even om zich heen kijken om vast te stellen dat het bord nu wit is en vervolgens aan de slag gaan precies zoals ze dat 200 jaar geleden gewend was!Hier kun je het fragment beluisteren:
Zo'n vergelijking hakt er natuurlijk lekker in bij het publiek en het bevat zeker een grond van waarheid. Toch wil ik het wel wat nuanceren want ik vind dat er al ten opzichte van zo'n 50 jaar geleden toen ik naar de "lagere" school ging wel degelijk het nodige veranderd is. Natuurlijk willen we dat het sneller gaat en dat er nóg meer ICT wordt ingezet. Aan de andere kant denk ik niet dat je de beroepsgroepen van hartchirurg en leerkracht goed met elkaar kunt vergelijken.
Weet je wat? Laten we hetzelfde experiment nóg een keer doen met een coach van 200 jaar geleden!
Verandert het onderwijs dan echt zo langzaam?
@Willem
BeantwoordenVerwijderenHad jij de opmerking over de tijdreizende docent nog nooit eerder gehoord? Dit is volgens mij een opmerking die binnen het onderwijs al heel vaak gemaakt is.
Persoonlijk vind ik het idd een opmerking waarmee je als spreker makkelijk kunt scoren. Iedereen neemt dit voor waar aan, en reageert geschokt. Maar is dat eigenlijk wel het geval?
Is dat zo dat het onderwijs in 100 jaar niet in veranderd? En kan een docent van 100 jaar geleden zich daadwerkelijk staande houden in het onderwijs van 2010?
Ik denk het niet, natuurlijk zal hij leerlingen wel kunnen leren schrijven en rekenen. Ook geschiedenis zal geen probleem hoeven zijn.
Maar ik denk dat hij als snel in de problemen komt als hij orde wil houden in de klas. De leerlingen van 2010 zijn namelijk niet zo volgzaam als de leerlingen uit 1910. Ook zal hij moeite hebben met de leerlingen die een leerprobleem of een leerachterstand hebben. Want differentiëren is hem nooit aangeleerd. En hoe moet hij aansluiten bij de leefwereld van de kinderen als het voor deze docent onbegrijpelijk is dat de helft van de leerlingen gescheiden ouders heeft. Als hij geen idee heeft waar de kinderen het over hebben als het over digitaal pesten, hyves, msn etc gaat.
Ligt het probleem van deze quote overigens ook niet bij onszelf in plaats van bij het onderwijs? Wij bekijken het onderwijs vooral vanuit de technische middelen om het onderwijsproces te ondersteunen. Dan is er misschien niet veel veranderd. Maar als we het zouden bekijken vanuit de sociale aspecten die onze leerlingen vormen en de ontwikkeling van de lesmethoden en onderwijssystemen, dan is er zeker wel een hoop veranderd.