Even pas op de plaats

Vandaag was ik op de NOT en kreeg daar van veel mensen de terechte vraag waarom het de laatste tijd toch zo stil is op mijn weblog.
Hoogste tijd dus voor een update!

Trouwe volgers zullen weten dat er sinds 1 januari jongstleden het nodige veranderd is in mijn werksituatie. Het komt erop neer dat ik sindsdien ruim de tijd heb om uit te kijken naar een andere baan. Je zou kunnen zeggen dat ik daarmee ook lekker veel tijd zou hebben om te bloggen, maar juist dat vond ik de afgelopen weken toch wat lastig. Bloggen doe ik graag vanuit een bepaalde basis en die ontbrak dus even. Dan kan je wel van alles gaan roepen over en vinden van ICT en onderwijs, maar zoals jullie weten houd ik ook graag vast aan het principe "practise what you preach". Als die praktijk ontbreekt wordt het opeens een stuk ingewikkelder.

Daarom heb ik de afgelopen weken bewust even wat afstand genomen en heb m'n energie achter de schermen in andere zaken gestoken.
Maar zoals een aantal van jullie mij kennelijk gemist hebben, zo mis ik zelf het bloggen! Er valt zoveel te melden en te delen dat ik besloten heb de draad toch maar weer op te pakken, al kan ik niks beloven over het tempo en de frequentie...

Wat ik alvast wel kan vertellen is dat er inmiddels een mooie toekomst voor me in het verschiet ligt! De details moeten nog doorgesproken en alles moet nog formeel geregeld worden, dus kan ik er verder helaas niets over zeggen. Binnen een maand hoop ik echter meer duidelijkheid te kunnen geven. Het komt er in ieder geval op neer dat ik voor een deel gewoon kan blijven doen wat ik de laatste jaren al zo graag deed en met een uitbreiding die me nog meer mogelijkheden geeft om m'n kennis en expertise goed tot z'n recht te laten komen! Wat wil een mens nog meer?

Kortom, de droombaan waar ik sinds november naar op zoek was lijkt eraan te komen!


Mensen spiegelen zich niet in lopend water, maar in water dat stilstaat.
Dit schijnt een uitspraak te zijn van Confusius en ik vind het een mooiere vertaling van pas op de plaats maken dan die ik bij de Nederlandse Taalunie tegenkwam. Vlamingen schijnen daarvoor de uitdrukking ter plaatse trappelen te gebruiken en zo voelden de afgelopen weken inderdaad ook een beetje.

Maar door het water om me heen tot rust te laten komen heb ik heel anders naar mezelf (en m'n omgeving) kunnen kijken dan toen ik nog wild aan het stampen was in die troebele plas. Het heeft me geleerd uit die plas te stappen en mooi helder en schoon water op te zoeken. Natuurlijk zal ik daar ook wel weer eens gaan stampen en er een waterballet van maken, maar dat zien we dan wel weer...