Terugblik op Dé Managementconferentie Domburg 2011

Zo kan het dus ook!

Het is alweer een week geleden dat Dé Managementconferentie in Domburg van start ging en ik heb het gevoel dat ik nóg moet bijkomen. Niet van vermoeidheid, want een dergelijk evenement geeft eigenlijk alleen maar energie, maar meer van de overload aan indrukken!

Van maandag tot en met vrijdag mocht ik vanuit de organisatie meewerken aan de voorbereiding, de opbouw, de uitvoering én de afbouw van het hele gebeuren. Zelf woon ik in een dorp met 900 inwoners. In Domburg hadden we ruim 1100 deelnemers met daarnaast nog heel veel studenten en andere hulptroepen! We waren dus even een soort van gemeentebestuur dat alles draaiende moest houden.

Natuurlijk werkte het weer ontzettend mee, al zijn we eigenwijs genoeg om te zeggen dat we dat gewoon hebben afgedwongen. Bewijs daarvoor is het feit dat het donderdag na de slotsessie opeens bewolkt was. Zuinig als we zijn hadden we gegarandeerd zon geregeld tot 16:00 uur.

Indrukken, indrukken, indrukken! Er gebeurde zoveel waar ik graag bij wilde zijn om maar niets te hoeven missen dat het vaak onmogelijk was om keuzes te maken. Met "het oortje" hoor je wat waar gebeurt. "Willem, wil je even komen met je camera, dit moét je vastleggen" is een zin die nog nagonst in m'n oren.

Wat was er dan zo bijzonder aan deze conferentie?
Natuurlijk in de eerste plaats de geheel afwijkende opzet: de huisjes met hun eigenaren. Maar ook de studenten die overal in het park zorgden voor een glimlach op je gezicht. De "rots in de branding" die vanop een stoel alles in goede banen leidde. De prachtige werkvormen die (soms spontaan) ontstonden.
Mensen die er niet bij zijn geweest zullen niet weten waar ik het over heb. Da's dan jammer, ik schrijf het na een week graag even zo van me af.

Helaas kan ik geen inhoudelijke berichten plaatsen over workshops en presentaties want behalve die ene die ik samen met Karin Winters mocht geven heb ik er niet één bijgewoond. Wel veel foto's gemaakt die je kunt vinden via deze link. Daarnaast ook wat video geschoten, maar dat moet allemaal nog netjes gemonteerd worden. Hier alvast een filmpje met de sfeer in Domburg met willekeurige beelden en natuurlijk ook wat bootleg opnamen van Racoon. De foto's van Ellen Elemans en Remco Boerma zijn trouwens ook prachtig!

Het materiaal levert dankbaar voer voor azijnpissers en beroepscriticasters die zullen opmerken dat alles wel een hoog vakantiegehalte uitstraalt. So be it... wij weten beter! Er is keihard gewerkt en iedereen is met ontzettend veel inspiratie huiswaarts gegaan. Er zijn afspraken gemaakt, pacten en convenanten gesloten. Iedereen heeft heel veel geleerd!

Is er dan niets fout gegaan? Nee, eigenlijk niet, saai hè? Ach, de catering had misschien wat efficiënter gekund. Aan de andere kant had je nu ruimschoots de tijd om staand in de rij te netwerken met mensen met wie je anders nooit in gesprek geraakt zou zijn. En de minister kwam inderdaad niet opdagen. In het programmaboek stond echter alleen dat ze uitgenodigd was, niet dat ze komen zou:-) En je houdt altijd van die managers die net doen of die dikke Volvo niet van hen is op het moment dat ze gevraagd wordt om buiten het park te parkeren, zich niet realiserend hoe ze zich op die manier laten kennen. Ik heb een heleboel nummerborden gefotografeerd en schrijf daar misschien nog eens een aardig stukje over...

Er is veel getwitterd tijdens de conferentie. Meer informatie daarover vind je hier.
Her en der verschijnen ook de blogberichten, zoals bij Wilfred, bij Jef, bij Annet en bij Karin.
Wat zou ik willen dat dit lijstje groter zou zijn! Elfhonderd deelnemers en maar zo weinig mensen die internet gebruiken om hun kennis en ervaringen te delen? Terwijl we van onze studenten verwachten dat ze alles digitaal bijhouden en inleveren? Het blijft me verbazen hoe slecht we in staat zijn om in de praktijk te brengen wat we prediken. Een eerdere oproep aan deelnemers om als gastblogger bij te dragen heeft een paar toezeggingen, maar tot nu toe geen copy opgeleverd. Zijn we dan inmiddels toch maar weer gewoon overgegaan tot de orde van de dag? Wat jammer!

Hoe dan ook, ik leef nog steeds in een soort van roes en echt, ik overdrijf niet!
Ik wil de collega's van het Consortium voor innovatie bedanken voor alle energie die ze me gegeven hebben vorige week. En ja, dat begon met een kopje koffie van Addy en een gekookt eitje van Annemarie, omkleed met de goede zorgen van Ellen:-) We hebben ervaren wat het betekent om Het Verschil te maken!
Hetzelfde moet gelden voor veel collega's van instellingen die min of meer gedwongen 's ochtends wakker werden in hun huisje met bekenden of onbekenden? Da's weer eens wat anders dan een conferentieoord met lange gangen en onpersoonlijke kamers!