Varend door Frankrijk kwamen we dus sluizen tegen. Omdat er tegenwoordig ook bezuinigd wordt op sluiswachters mag je ze nu zelf bedienen en dat kost tijd, Tijd die je kunt gebruiken om na te denken...
Stel, je bent een docent die kennis wil overdragen aan z'n leerlingen
Of je bent een begenadigd spreker die een zaal vol goedbetalende conferentiegangers wil meenemen naar nieuwe vergezichten
Of een pionier die z'n collega's wil laten zien wat er allemaal kan met web2.0 tools in de les
Of een lid van het CvB die anderen wil overtuigen van de noodzaak om het roer om te gooien
In al die gevallen heeft het geen enkele zin om vanaf de sluisdeuren naar beneden te roepen hoe mooi het aan jouw kant is. Door het lawaai van wegstromend water word je nauwelijks gehoord en de afstand is te groot omdat er nóg een sluisdeur tussenzit. De mensen stroomafwaarts zien ook niet hoe mooi het is, want die kijken alleen maar tegen een hoge sluisdeur aan. Tenslotte hebben ze waarschijnlijk geen idee hoe zo'n sluis bediend moet worden.
Wat je dus moet doen is de sluis ingaan, je laten zakken, de deuren stroomafwaarts openen en ze mee naar boven nemen. Bedenk wel dat afhankelijk van de grootte van de sluis niet iedereen gelijk mee kan. In dat geval is het slim om een ander te leren de sluis te bedienen zodat je zelf alvast verder kunt varen!
Vraag aan jullie is natuurlijk: Gaat deze metafoor op of zijn er andere manieren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten