Dit is de wervende tekst die ik bedacht had om deelnemers te trekken:
"In de workshop Social Media Bingo worden de deelnemers spelenderwijs meegenomen op een reis door de wereld van mogelijkheden die er zijn om SocialMedia te gebruiken in de les. Trendmatcher Willem Karssenberg houdt van "practice what you preach" dus alle tools die de revue passeren hebben zich reeds in lespraktijk bewezen.*)De belangstelling was dan ook prima, dus ik ging met veel enthousiasme van start, waarbij ik bovenstaande tekst liet zien om er zeker van te zijn dat iedereen de juiste workshop had gekozen. Het lukte de aanwezigen helaas niet om een rijtje te benoemen, maar een paar mensen ontdekten Facebook en Twitter, dus begon ik maar met Facebook. Ik had de vervolgpagina die uitlegt wat Facebook is nog niet geopend, of iemand uit de zaal vroeg: "Ja, Facebook, wat is daar nu de meerwaarde van?" Natuurlijk ben ik daar op voorbereid, dus had ik de Facebook pagina Social media in het mbo van Ashwin Brouwer al klaarstaan. Ik liet hem zien en wilde gaan vertellen wat daar allemaal te halen was, maar werd onderbroken door dezelfde man die zei: "In de uitnodiging staat dat alle tools zich reeds bewezen hebben, nou die bewijzen wil ik dan wel eens zien", gevolgd door: "Ik hoor nog geen argumenten". Ik was dat uur echter wel van plan om nog wat meer te laten zien, dus stelde voor om naar de volgende tool te gaan, Twitter. Maar liefst drie aanwezigen hadden een twitteraccount. De anderen bewust niet, want dat werd toch veel te veel om bij te houden. Iemand zei: "Twitter, dat is toch eigenlijk alleen maar ijdelheid, schermen met hoeveel volgers je hebt?"
Een andere lijfspreuk van Willem is: "Laat je niet gek maken door wat er allemaal kan, maar kies de dingen die bij je passen". Zo zorgt hij ervoor dat er voor iedereen iets te halen valt. Tools die je morgen al kunt gaan gebruiken!"
Ik heb het einde van de sessie gehaald en hoop dat ik mijn enthousiasme en passie toch nog een beetje op een aantal mensen heb weten over te brengen, maar ik zal je vertellen dat het deze keer niet meeviel...
Gelukkig krijg ik nog een herkansing: op 31 oktober in Maastricht en op 21 november organiseert de BVMBO weer een conferentie en ook daar mag ik "docenten die het voortouw nemen" laten zien wat er allemaal mogelijk is wanneer je openstaat voor nieuwe dingen!
*) Waar baseer ik me nu eigenlijk op wanneer ik beweer dat al die tools die ik laat zien zich in de les reeds hebben bewezen? Geen wetenschappelijk onderzoek, maar de enthousiaste verhalen van docenten die bijvoorbeeld via Twitter melden wat ze allemaal al gedaan hebben met tools als Mentimeter, Socrative, Pinterest, Screenr en ga zo maar door. Maar ja, om dat mee te krijgen moet je dus wel op Twitter zitten...
Misschien helpt het als een enthousiast verhaal via storify samenstelt.... Kun je toch iets van de kracht van Twitter laten zien.
BeantwoordenVerwijderenOverigens, wat is de meerwaarde van papier?
Mmmm. Een nadeel van de bingokaart is schijnbaar dat aanwezigen ook geen succeservaring kunnen krijgen. Ze worden dan aangesproken op wat ze niet weten, en niet op wat ze wel weten. Verder is het volgens mij toch wel zo dat je wellicht te hoog gespannen verwachtingen hebt gewekt met de term 'bewezen'. Dat is koren op de molen van notoire tegenstanders die je ongetwijfeld ook in de zaal had zitten (de man in jouw post had vast zijn armen over elkaar). Verder ga ik ook altijd een stuk mee met de bezwaren t.o.v. van bijvoorbeeld twitter. Omdat ik vind dat men een punt heeft. Als ik naar de tweets van mijn volgers kijk, dan zit daar voor mij veel ruis tussen. En ik word moe van de hash tag #zinin. Maar ik heb er ook veel plezier en nut van. Wat ik me ook afvraag, is: was het die ene persoon die als stoorzender fungeerde (ik ga daar gemakshalve van uit), of waren het er meerderen? Je kunt best aangeven graag verder te willen gaan voor degenen die wel nieuwsgierig zijn.
BeantwoordenVerwijderenHet knelpunt zou er in kunnen zitten dat docenten het gevoel krijgen dat 'tools' een doel op zich zijn. De vraag moet zijn: wat is het doel? Wat wil je bereiken bij leerlingen? Bijvoorbeeld betrokkenheid, flexibiliteit, samenwerking, verbinding tussen leren in de klas en daarbuiten. Als docenten die doelen herkennen, kun je de vraag stellen: en hoe zou je dat kunnen bereiken?
BeantwoordenVerwijderenAls docenten nu geen problemen hebben om het leren van leerlingen betrokken, geïnspireerd, flexibel en in contact met hun dagelijks leven te krijgen, zullen ze de meerwaarde van jouw tips niet herkennen. Dan wordt het hard werken. Ik zou dus beginnen met de 'probleemsituatie'. Hebben ze geen problemen, no offence, maar dan valt er niets voor ze te leren en kunnen ze beter gaan kijken bij iets anders.
Beste naamgenoot.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het jammer dat je zo veel energie en enthousiasme stekt in een workshop waarbij je niet gemotiveerde mensen moet overtuigen. Het is als lesgeven aan kinderen die door hun ouders verplicht worden na schooltijd nog extra Engels te leren. Krijg ze maar eens mee...
Misschien zouden de organisatoren je kunnen helpen koeien en geiten te scheiden. Wanneer je toch huiverige klanten hebt met vooroordelen, laat ze het zelf ontdekken. Misschien is een Bingo iets te hoog ingeschat en mag je blij zijn als ze zelf met één tool aan de slag willen. Facebook is mijnsinziens beter geschikt voor interactie dan Twitter, tenzij je gesproken Tweets doet. Ik geloof dat je sommigen niet over kan halen om iets anders te doen tenzij ze door best practices uitwisseling onderling van elkaar leren. Informal leren. Nu komen ze om hun vooroordeel te versterken. Dus eerst een brainwash voor je frontaal je kennis kan overdragen. Beste vriend. Dit is zo maar een idee. Ik was er niet bij dus heb je hier alleen indirecte feedback. Ga je goed. Willem uit Barcelona.
Willem,
BeantwoordenVerwijderenIk zou er bij sociale media als Twitter, Facebook, G+ en Pinterest vooral op wijzen dat ze bijdragen totalen verdere professionalisering van de leerkracht, eerder dan te zeggen dat ze IN de les een echte meerwaarde hebben.
Als resource zijn ze (voor mij dan toch) onmisbaar, maar rechtstreeks in de les gebruik ik ze ook niet.