Vandaag heeft mijn baas me laten inslapen en ik heb er alle vrede mee. Het ging gewoon niet meer... 15 jaar is een mooie leeftijd voor een Border Collie vind ik.
En wat heb ik een mooi leven gehad!
Al heel jong leerde ik mijn baas hoe hij mij het beste kon inzetten bij het hoeden en drijven van schapen. We hebben er zelfs een keer een prijs mee gewonnen! Mijn baas en ik begrepen elkaar heel goed en zo kon hij mij dingen laten doen waar anderen maar wat jaloers op waren. Ik mocht alleen geen schapen bijten, dus dat deed ik alleen als hij het niet zag.
Mijn baas had veel beweging nodig, dus gingen we lekker veel wandelen en soms fietsen, waarbij we dan keken wie het snelste was. Af en toe liet ik hem dan maar winnen.
Heerlijk ook hoe ik de mensen altijd kon verleiden om een balletje of een stok te gooien. Dat heb ik echt tot het laatst het allerleukst gevonden!
Wat heb ik veel gezien en gedaan! Bergwandelingen in de Alpen, zwemmen in de Middellandse Zee, duiken in de golven bij Bretagne, de duinen van Jutland en de stroomversnellingen in de Pyreneeën. Fijn dat ik overal mee naartoe mocht.
Omdat we hadden afgesproken dat ik nooit van het erf zou gaan mocht ik thuis altijd vrij rondlopen, ook als er niemand was. Dan voelde ik me net een waakhond, al nam mijn baas daar toch andere maatregelen voor. Af en toe testte ik het alarm even uit, maar dat heb ik hem nooit verteld:-)
Ik heb het echt goed gehad met mijn baas, zijn vrouw en natuurlijk de kinderen die ik heb zien opgroeien! En dan nog alle anderen waar ik bij mocht logeren en mee mocht spelen.
Tot slot, wat is er veel met me gepraat. Je wilt niet weten welke geheimen er allemaal met me gedeeld zijn door de jaren heen. Ik zou er een boek mee kunnen vullen maar nee, dat doe ik natuurlijk niet. Geef vertrouwen en je krijgt het driedubbel terug, mooi hoor!
Webber
Mooi geschreven Webber!
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven en een mooie foto ook. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenWillem, ik weet wat je nu doormaakt. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal.
Willem, wat mooi! Wat een ode aan je trouwe lieve Webber! Afscheid nemen, ook of zeker ook van dieren, is zwaar. Ik kan een beetje invoelen wat je nu doormaakt. Maar ik denk dat je ook kunt zeggen: "Het is goed zo".
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
Een prachtige getuigenis van vriendschap.
BeantwoordenVerwijderenWat een lieve en mooie post papa. Ik was eindelijk gestopt met huilen, maar nu komen de waterlanders toch weer. Wat was het een lieve hond, en wat zal hij door ons allemaal gemist worden.
BeantwoordenVerwijderenMooi. Sterkte Willem, Mariekje en jullie familie !
BeantwoordenVerwijderenIk lees het nu pas, wat een verlies... en zo herkenbaar! Sterkte de komende tijd, voor jou, Aly en de kinderen! #onebigfamily
BeantwoordenVerwijderen