Voor woon- werkverkeer ligt dat anders. Dan maak ik in principe gebruik van openbaar vervoer, tenzij er een reden is om met de auto te gaan. Dat kan zijn omdat je iets zwaars moet vervoeren en/of last van je rug hebt. In dat geval mag ik echter niet de snelste route berekenen, maar de kortste route. Vraag me niet waarom, maar dat zijn "de regels".
De snelste route van mijn huis naar mijn werk is 188 kilometer en duurt 1 uur en 56 minuten.
De kortste route van mijn huis naar mijn werk is 182 kilometer en duurt 3 uur en 20 minuten.
Het verschil is dus 6 kilometer x € 0,19 = € 1,14 in geld, maar in tijd 1 uur en 24 minuten.
Met de snelste route die vooral over autowegen gaat kan ik een mooi constante snelheid aanhouden hetgeen gunstig is voor het brandstofgebruik en dus het milieu.
Met de kortste route die me onder andere dwars door Utrecht voert en over tweebaanswegen die ik moet delen met fietsers ligt dat natuurlijk heel anders.
Met de snelste route kom ik comfortabel en uitgerust op de plek van bestemming.
De kortste route kost me behalve drie uur extra (zonder oponthoud) ook veel meer energie omdat je op tweebaanswegen toch veel alerter moet blijven.
Het voordeel is dat ik op de kortste route veel langer naar de radio kan luisteren. Het nadeel is dat ik dan niet mijn telefoon opneem en dus langer onbereikbaar ben.
Voor mijn situatie, die uniek genoemd mag worden, is een speciaal reiskostendeclaratieformulier aangemaakt dat ervoor zorgt dat ik niet de snelste, maar de kortste route opvoer.
De examenvraag luidt nu:
Waar zit de winst en voor wie?
Natuurlijk neem ik toch de snelste route, al schiet ik daar aan declaraties € 2,28 bij in. De kans is groot dat ik bij de kortste route toch meer aan brandstof kwijt zou zijn.
Mijn vraag blijft wel hoe ver je moet gaan met "de regels"...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten