Vandaag was ik op de docentendag handel, met als thema competentiegericht leren, waar ik 2 workshops mocht verzorgen over "leren telefoneren met Skype".Keynote spreker was Abkader Chrifi, die een boeiende en vooral ook zeer persoonlijke presentatie ten beste gaf, waarin hij vertelde hoe hij zelf als 11 jarig kind vanuit Marokko naar Nederland kwam en wat hij sindsdien allemaal meemaakte. Het verhaal kent nogal wat ups en downs, maar uiteindelijk heeft hij zijn draai gevonden en heeft een aantal zeer succesvolle projecten gestart waarbij hij zich met name richt op (kansarme en allochtone) jongeren. Twee jaar geleden schreef hij hij een "succeshandboek voor de Europese Marokkanen" en over 2 weken verschijnt een autobiografie. Hij geeft trainingen voor de begeleiding van voortijdig schoolverlaters. We kregen een nieuwsbrief uitgereikt, het "Trendy Maroc Magazine" met als ondertitel: Strijd tegen armoede en onwetendheid.
Het eerste artikel voert als kop: Wie de jeugd beheerst, heeft de toekomst!
In mijn presentatie heb ik daarvan gemaakt:
Wie (de techniek van) de jeugd beheerst, heeft de toekomst!
Daaraan gekoppeld de vraag aan de mensen die mijn workshop volgden: zijn jullie het daarmee eens? Moeten wij alle dingen beheersen die onze leerlingen ook in de vingers hebben? Mijn ervaring is bij hands-on workshops dat ik leerlingen nauwelijks hoef uit te leggen hoe Skype werkt en wat je ermee doen kunt. Vandaag in een workshop kreeg ik vanuit de zaal toch weer de vraag: Wat is hiervan nu de meerwaarde...?
Ai een somber vooruitzicht Willem. Dat zou betekenen dat de toekomst voor het grootste gedeelte in handen is van Microsoft, Google en Hyves ;)
BeantwoordenVerwijderenSkype zelf vind ik overigens vrij waardeloos. Het wordt pas waardevol als je er een goede invulling aan kan geven binnen je onderwijs.
Dit zal lang niet voor alle vakken en alle situaties zo zijn.
Ik denk dat je dit ook best eerlijk tegen mensen kunt zeggen die vragen naar de meerwaarde.
Maar dan moet je er natuurlijk ook wel bij zeggen dat een leerkracht die niet weet wat Skype is, dit ook nooit kan inzetten als het wel meerwaarde zou bieden.
Dit is ook het probleem bij veel technieken. Het heeft pas meerwaarde als er mensen zijn die het nuttig in gaan zetten. Maar binnen het onderwijs (en overigens ook buiten het onderwijs) wil men zich vaak alleen ergens in verdiepen als dit direct meerwaarde bied. (vicieuse cirkel)
Een aanvullend probleem is dat het alleen kennen van de techniek ook weer niet genoeg is om er altijd goed mee te kunnen werken. Je moet actief met nieuwe technologieen bezig zijn, durven experimenteren en nieuwe dingen durven doen wil je echt het onderste uit de kan halen.
Dit heeft denk ik ook niets met de techniek van de jeugd te maken. Maar met techniek in zijn algemeen.
Het beheersen van dezelfde techniek als de jeugd is niets meer dan een werkwijze om meer inzicht te krijgen in de leefwereld van jongeren. Maar hier spelen naast techniek nog veel meer zaken mee. Als b.v. televisieprogramma's die de jeugd kijkt, meningen, waarden, denkbeelden en opvattingen die jongeren hebben, de IRL wereld waarin jongeren leven, hobby's en interesses van jongeren, bijbaantjes van jongeren, vakantiebesteding van jongeren etc etc.
Ik denk dat je met jou stelling mbt tot techniek slechts een gedeelte van de stelling mbt de jeugd beschrijft. Wel een belangrijk en steeds groter wordend gedeelte, maar toch niet het geheel.